செல்லமே-2

“இன்னும் மீசை கூட முளைக்காத பயல், அவனுக்கு என்னோட படுக்கணுமாம்,” காப்பியைப் பருகியபடியே காவேரி தொடர்ந்தாள். “என்ன துணிச்சல் பாரு லலிதா? ரங்கநாதன் தெருவிலே தைரியமா வந்து காதுலே கிசுகிசுத்திட்டுப் போறான்!” “அதுக்கு நீ என்ன சொன்னே?” லலிதா குறுகுறுப்போடு கேட்டாள். “பதிலே சொல்லலை,” என்றாள் காவேரி. “இது மாதிரி நிறைய ஆயிருச்சு! பஸ்சிலே போனா குண்டியைத் தடவறானுங்க! டிரையின் கூட்டத்திலே முலையை அமுக்குறானுங்க! வுட்டா பப்ளிக்கிலேயே படுக்கப்போட்டு சொருவிடுவானுங்க போலிருக்கு! ஏன் லலிதா, உனக்கு இது மாதிரி பிரச்சினையில்லையா?” “ஏன் அப்படிக் கேட்கறே?” என்றாள் லலிதா. “நம்ம ரெண்டு பேருக்கும் ஒரே மாதிரிப் பிரச்சினை,” என்று சிரித்தாள் காவேரி. “கடவுள் பெருசு பெருசா முலையைக் கொடுத்திட்டான்.” லலிதாவும் காவேரியோடு சேர்ந்து சிரித்தாள். அதே சமயம் காவேரி தனது கொழுத்த முலைகளை ஒரு கணம் கூர்ந்து பார்த்ததையும் அவள் கவனித்தாள். வழக்கம்போல லலிதாவும் காவேரியும் கடைத்தெருவுக்குப் போய் உள்ளாடைகள் வாங்கித் திரும்பி வந்திருந்தனர். லலிதாவின் வீட்டில் காப்பி அருந்திக்கொண்டிருந்தனர். கணவன் இறந்தபிறகு, காவேரியும் அவள் மகன் சுரேஷும் லலிதாவின் வீட்டுக்கு எதிர்வீட்டில் வசித்து வந்தனர். சுரேஷும் மனோவும் ஒரே வயதுக்காரர்கள் என்றபோதிலும் மனோ அளவுக்கு சுரேஷ் வெளியே புழங்குகிற பழக்கமில்லாமல் இருந்தான். காவேரிக்கு முப்பத்தி எட்டு வயதாகியிருந்தும், அவள் இன்னும் மிகவும் கவர்ச்சியாகவே கட்டுக்குலையாத உடலழகோடு இருந்தாள். அடர்ந்து நீண்ட சுருள்சுருளான கூந்தல்; காண்பவர் கண்களைக் கொள்ளை கொள்ளும் பருத்த கொழுத்த முலைகள். மாதத்தில் இருமுறையேனும் இரண்டு பெண்மணிகளும் கடைத்தெருவுக்குப் போய் வந்து விட்டு, வீடு திரும்பி உரையாடுவது உண்டு. சில சமயங்களில் செக்ஸ் குறித்தும் பேசுவார்கள். தன் மீது அத்துமீறி கைவைக்க முயல்கிற ஆண்கள் குறித்து காவேரி எப்போதும் ஏதேனும் புகார்களைத் தெரிவித்தபடியிருப்பாள். ஆனால், உள்ளுக்குள்ளே இது போன்ற நிகழ்ச்சிகள் காவேரிக்கு ஒரு ரகசியமான சந்தோஷத்தை அளித்துக்கொண்டிருக்கிறது என்பதை லலிதா நாளடைவில் புரிந்து கொண்டாள். இந்த முறை, காவேரியிடம் தான் பெற்ற மகனிடமே செமத்தியாக ஓள் வாங்கியதைச் சொல்லிவிடலாமா என்று அவளுக்குத் திரும்பத் திரும்பத் தோன்றியது. அருகில் இன்னொரு பெண் இருந்த நிலையிலும், மனோவைக் குறித்து எண்ணியதுமே அவளது கூதி குறுகுறுக்கத் தொடங்கி விட்டிருந்தது. போதாக்குறைக்கு மனோ கல்லூரியிலிருந்து திரும்ப அதிக நேரமுமில்லை. வழக்கம் போல வாங்கி வந்த உள்ளாடைகளை இரண்டு பெண்மணிகளும் அணிந்து பார்த்துக்கொள்ள விரும்பினர். மனோவைப் பற்றிய சிந்தனை ஏற்படுத்தியிருந்த கிளர்ச்சியாலோ என்னவோ, இம்முறை காவேரி எழுந்து கொண்டு நடந்தபோது, லலிதாவின் கண்கள் காவேரியின் வாளிப்பான குண்டியின் வனப்பைக் கணக்கெடுத்தன. இதே காவேரி நிர்வாணமாக இருந்தால், அவளது குண்டியும் முலைகளும் பார்க்க எப்படியிருக்கும் என்று லலிதா எண்ணத்தொடங்கினாள். மகனிடமேயே ஓள் வாங்கியவளின் மனதில் இது போன்ற விபரீதமான எண்ணங்கள் ஏற்படுவதில் என்ன வியப்பு இருக்க முடியும்? “அடக் கண்றாவியே!” என்று சலித்துக்கொண்டிருந்தாள் காவேரி.

அப்போது தான் பார்த்துப் பார்த்து வாங்கி வந்த உள்ளாடைகள் அவளுக்குப் பொருந்தவில்லை போலும். “கண்ணுலே விளக்கெண்ணையை விட்டுப் பார்த்து வாங்கினாலும் சரியா ஏமாத்திடறானுங்க!” லலிதா காவேரியைக் கூர்ந்து நோக்கினாள். இதுவரைக்கும் பலமுறை இருவரும் அவரவரின் உள்ளாடைகள் சரியாயிருக்கிறதா என்று பார்க்க அதை அணிந்து ஒருவர் மற்றவருக்குக் காண்பித்தது உண்டு. ஆனால், இன்று காவேரி வெறும் பிராவும் பேன்ட்டீசும் அணிந்து கொண்டு நிற்பதைப் பார்ப்பது ஒரு புது அனுபவம் போலிருந்தது லலிதாவுக்கு. “சரியாத் தானேயிருக்கு? நான் பார்க்கிறேன்,” என்று படபடக்கும் மனதோடு காவேரியை நெருங்கினாள் லலிதா. காவேரியின் முன்னால் மண்டியிட்டவள் வேண்டுமென்றே தனது கைகளை சினேகிதியின் வழவழப்பான் தொடைகளோடு உரசியதும் காவேரி இழுத்து மூச்சு விடுத்தாள். “என்ன காவேரி? செக்ஸ் பத்தி கொஞ்சம் ஓவராப் பேசிட்டோமோ இன்னிக்கு?” என்றவாறே காவேரியின் பேன்ட்டீஸில் தென்பட்ட ஈரத்தை சுட்டிக்காட்டினாள். லலிதாவின் கேள்வியிலிருந்து குறும்பைப் புரிந்து கொண்ட காவேரி குனிந்துகொண்டு கூச்சத்தோடு புன்னகைத்தாள். திடீரென்று, லலிதாவுக்கு சினேகிதியின் பேன்ட்டீஸிலிருந்து கிளம்பிய பெண்மையின் வாசனை கிறுகிறுப்பை ஏற்படுத்தியது. இந்த அற்புதமான வாசத்தை அவளது மகன் எப்போதாவது முகர்ந்து பார்த்திருப்பானோ என்று விபரீதமாக யோசித்தாள். அந்த சிந்தனை லலிதாவுக்கும் ஒரு அதிரடிக் கிளர்ச்சியை உண்டாக்கியது. “இந்த செக்ஸைப் பத்திப் பேசினாலே இப்படி ஆயிடுது,” என்று சலித்துக்கொண்டாள் காவேரி. “அதான் பார்த்தாலே தெரியுதே,” என்றாள் லலிதா.”ஆனால் நீ குளிச்சிட்டு வந்திருக்கிறா மாதிரியில்லே ஈரமாயிருக்கே? உனக்கு ஒரு ஆம்பிளை தேவை காவேரி!” பதில் சொல்லத் தெரியாமல் காவேரி தர்மசங்கடத்தில் நெளிந்தாள். லலிதாவின் கவனம் இப்போது காவேரியின் உள்ளாடையின் மீது இல்லை. அவளே திடீரென்று ஒரு விபரீதமான உந்துதலுக்கு ஆளாகியிருந்தாள். போதாக்குறைக்கு காவேரியின் ஒழுகலின் வாசனை அதிகரித்து விட்டிருப்பது போலிருந்தது. திடீரென்று லலிதாவுக்கு உறைத்தது. எப்படி அவள் தன் மகனின் அபார எழுச்சியைத் தணித்தாளோ, அதே போல தனது விதவை சினேகிதிக்கு ஏற்பட்டிருந்த கிளர்ச்சியையும் தணிக்க வேண்டும் என்று அவளுக்குள்ளே ஒரு எண்ணம் ஏற்பட்டிருந்தது. “காவேரி,” லலிதா கிசுகிசுத்தாள். “அப்படியே ஒரு நிமிஷம் நில்லு!” மண்டியிட்டிருந்த நிலையில், நிமிர்ந்து நோக்கிய லலிதாவின் கண்களில் பிராவுக்குள்ளே விம்மிக்கொண்டிருந்த சினேகிதியின் கொழுகொழுமுலைகளின் ஏற்ற இறக்கங்கள் தென்பட்டன. ஒரு கணநேரத்தயக்கத்துக்குப் பிறகு, லலிதா மெதுவாகக் காவேரி அணிந்து கொண்டிருந்த பேன்ட்டீஸைக் கீழே இறக்கினாள். சினேகிதியின் தொடைகளை அழுத்தி வருடியபடியே ஈரமாகியிருந்த அவளது கூதிக்கு மிக அருகில் தனது விரல்களை வைத்தாள். “ஓ!” காவேரி தன்னிச்சையாக முனகினாள். “பிசுபிசுன்னு ஒட்டுது காவேரி,” லலிதா உலர்ந்து போயிருந்த தனது இதழ்களை ஈரப்படுத்திக்கொண்டாள். “ஒண்ணு சொன்னா கோவிச்சுக்க மாட்டியே காவேரி? ஒரு பொண்ணை சந்தோஷப்படுத்த எப்பவும் ஒரு ஆம்பிளையாலே மட்டும்தான் முடியுமுன்னு நினைக்காதே!” லலிதா பசியோடு காவேரியின் கூதியை வெறித்தாள். காவேரியின் கூதி கண்களைக் கவர்ந்தது. அவளது புழையின் உதடுகள் பெரிதாகவும், செக்கச்செவேலென்றும் உப்பியும்,சற்றும் தொய்வின்றியும் காணப்பட்டன. கன்னங்கரேலென்ற கருமயிர் காவேரியின் கூதிமேட்டில் அடர்த்தியாகப் படர்ந்திருந்தது. பார்க்கப் பார்க்க லலிதாவின் கூதியும் குறுகுறுக்கத் தொடங்கியது. சினேகிதியின் புழைக்குள்ளே அவள் தனது ஒருவிரலை நுழைக்க முயன்றாள். “ஐயோ லலிதா!” காவேரி நடுநடுங்கியபோதும், நகர முயலவில்லை. “அப்படியெல்லாம் பண்ணாதே!” “எனக்குப் புடிச்சா நான் அப்படித்தான் பண்ணுவேன்,” என்றாள் லலிதா. “உண்மையை ஒத்துக்கோ காவேரி! உனக்கு இது வேணும்.” கலகலவென்று சிரித்தபடியே லலிதா, காவேரியின் புழைக்குள்ளே விரலை விட்டுக் குடையத் தொடங்கினாள். காவேரி முனகியபடி உதடுகளைக் கடித்துக்கொண்டாள். தன்னிச்சையாக அவளது இடுப்பு முன்னும் பின்னும் அசைந்து கொண்டிருப்பதை உணர்ந்ததும் அவளது கன்னங்கள் வெட்கத்தில் சிவந்தன. “ஓ.கே காவேரி! கட்டிலுக்கு வா,” என்று கட்டளையிட்டாள் லலிதா. காவேரி மந்திரத்தில் கட்டுண்டவள் போல லலிதாவின் ஆணையை நிறைவேற்றினாள். ஆனால், வெட்கம் காரணமாக அவளால் லலிதாவை ஏறெடுத்துப் பார்க்க முடியவில்லை. இடுப்புக்குக் கீழே அம்மணமாகி விட்டிருந்தவள், மெத்தையின் மீது கால்களை விரித்துப் படுத்தாள். சினேகிதியின் தொடைகளுக்கு நடுவே ஊர்ந்த லலிதா, அவளது கூதிமேட்டை நோக்கிக் குனிந்தாள். “ஓவ்! வேண்டாம் லலிதா! அதுலே வாய் வைக்காதே!” லலிதா சிரித்துக்கொண்டாள். காவேரி அவளை மறைமுகமாக, அவள் செய்து கொண்டிருப்பதை நிறுத்தக்கூடாது என்று கெஞ்சுகிறாள் என்பதைப் புரிந்து கொண்டாள். அவளது விரல்கள் காவேரியின் மொழுக்மொழுக்கென்ற தொடைகளின் வழவழப்பான சருமத்தை வருடிக்கொடுத்தன. தனது நாக்கை வெளியேற்றியவள், காவேரியின் புழைக்குள்ளே அதைத் திறமையாக நுழைத்தாள். செய்வதறியாது திகைத்துப்போயிருந்த அந்த இளம் விதவையோ, உடலை முன்னோக்கி வளைத்து நெளித்து முனகத் தொடங்கினாள். “வே..வேண்…வேண்டாம்….!” காவேரியின் ஒழுகிக்கொண்டிருந்த புழையின் மீது லலிதா தனது நாக்கால் வளைத்து வளைத்து நக்கிக்கொடுத்தாள்.

சினேகிதியின் புழையிலிருந்து வெளிப்பட்ட பெண்மையின் வாசத்தை முகர்ந்து அனுபவித்தாள். காமவேட்கை தூண்டிவிடப் பட்ட நிலையில் மிகவும் உப்பியிருந்த காவேரியின் புழையுதடுகள் பிளந்து கொடுக்க, அவளது மொட்டு வீரியத்தோடு நிமிர்ந்து எழும்பி நின்று கொண்டிருந்தது. லலிதாவின் நாக்கு காவேரியின் உணர்ச்சிமிகுந்த மொட்டையும் அவ்வப்போது வேண்டுமென்றே சீண்டி வெறியேற்றிக்கொண்டிருந்தது. “ஹூம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்! ல..லிதா….!” காவேரி மெத்தையின் மீது தத்தளித்துத் தத்தளித்து, அவளது கொழுத்த முலைகள் துள்ளிக் குதித்துக்கொண்டிருந்தன. லலிதா சினேகிதியின் புழைக்குள்ளே தனது நாக்கை மிக மிக ஆழமாக இறக்கினாள். பிறகு, ஒரு சுவையான விருந்தை ருசிப்பவள் போல காவேரியின் புழையைக் கவ்விக் கவ்விச் சுவைக்கத் தொடங்கினாள். அவளது நாக்கும் இதழ்களும் சின்னச் சின்ன சிருங்கார ஒலிகளுடன் காவேரியின் கூதியின் மீது கூட்டணி அமைத்துக் குதூகலம் கண்டு கொண்டிருந்தன. “லலி..தா! பண்ணுடீ! பண்ணு….!” பெண்ணுக்குப் பெண் தரக்கூடிய பேரானந்தத்தில் காவேரி திளைக்க ஆரம்பித்து விட்டிருந்தாள்.அவளது கைகள் லலிதாவின் தலையைப் பிடித்து இறுக்கிக்கொண்டன. அவளது துள்ளல்கள் சிறிது நேரத்தில் சீரான வேகத்தை அடையத் தொடங்கவே, அவளது கூதி அவ்வப்போது லலிதாவின் முகத்தோடு மோதியவண்ணம் இருந்தது. “சாப்பிடுடீ அதை! லலிதா, சாப்பிடுடீ!” சினேகிதிக்குச் சுகமளித்துக் கொண்டிருந்த அதே சமயத்தில் தனது தொடைகளை ஒன்றோடொன்று உரசியபடி, தனக்குள் கொழுந்து விட்டு எரியத் தொடங்கியிருந்த காமத்தைக் கட்டுப்படுத்த லலிதா முயன்று கொண்டிருந்தாள். ஒரு பெண்ணின் உறுப்பின் வாசத்தின் மீது தனக்கு இவ்வளவு வேட்கை ஏற்படும் என்று அவள் கனவு கூடக் கண்டிருக்க முடியாது. அதுவரைக்கும், அவளைப் பொறுத்தவரையில் வாயில் சுகமளிக்கக் கூடியது வாட்டசாட்டமான சுண்ணி மட்டும் தான் என்று எண்ணியிருந்தாள். இப்போதோ, காவேரியின் புழையைப் புசித்துக்கொண்டிருந்தபோது அவளுக்கும் வேட்கை ஏற்பட்டு, ஒவ்வொரு நொடியும் அது அதிகரித்துக்கொண்டிருந்தது. நெருங்கி அழுந்தியவாறே, காவேரியின் புழைக்குள் மீண்டும் விரல்களை நுழைத்தாள் லலிதா. விரல்கள் உள்ளே புதைந்திருக்க, காவேரியின் புழையைக் கவ்வி உறிஞ்சிக்கொண்டிருந்தாள். “ஹும்ம்ம்ம்ம்ம்!” சினேகிதி அளித்த சுகத்திற்கு அடிமையாகிவிட்டிருந்த காவேரியோ மெத்தையின் மீது கட்டுப்பாடின்றித் துள்ளிக் குதித்துக்கொண்டிருந்தாள். லலிதாவின் கூந்தலை அள்ளியபடி, உடலை வளைத்து நெளித்துக்கொண்டு அவள் முனகவே, லலிதாவுக்கு காவேரியின் புழைக்குள்ளே நாக்கை வைத்திருப்பதே கடினமாகிக்கொண்டிருந்தது. “ரொம்ப…ஈரமாயிடுச்சு! வரப்போவுதே!” அனற்றினாள் காவேரி. லலிதா சளைக்காமல் காவேரியின் புழைக்குள்ளே மீண்டும் நாக்கை நுழைத்து, அவளது மொட்டை மேலும் கீழுமாக நக்கிக்கொடுத்தாள். லலிதாவின் நாக்கின் அழுத்தம் காரணமாக காவேரியின் மொட்டு சூறாவளியில் சிக்கிய மரம்போல திசைதெரியாமல் நாலாபுறமும் சாய்ந்து கொண்டிருந்தது. “ஊஹ்!” காவேரி மிருகவெறி ஏற்பட்டவள் போல, லலிதாவின் தலைமயிற்றைக் கொத்தாகப் பிடித்து இழுத்துக்கொண்டு குண்டியைத் தூக்கித் தூக்கி மெத்தை மீது மளார் மளார் என்று அடிக்க ஆரம்பித்தாள். “சாப்பிடுடீ! சாப்பிடு!” இப்போது லலிதா சினேகிதியின் புழைக்குள்ளே இரண்டாவது விரலையும் நுழைத்தாள். காவேரியின் புழையிலிருந்த இறுக்கம் அவளை ஆச்சரியத்தில் ஆழ்த்தியது. இரண்டு விரல்களாலும் காவேரியின் புழையை அழுத்தி அழுத்தி வேகவேகமாகக் குத்திக்கொண்டே போனாள் லலிதா. அதே சமயம் அவளது நாக்கும் வேகத்தை அதிகரித்தபடி காவேரியின் கூதியை நக்கிக்கொண்டுதானிருந்தது. “ல..லலிதா! உன்னோட விரலை என்னோட சூத்திலே விடு!” ஒரு கணம் நிறுத்திய லலிதா சினேகிதியை ஏறிட்டு நோக்கினாள். காமவயப்பட்ட அந்த இளம்விதவையின் முகத்தில் இப்போது அளப்பரிய வேட்கை மாத்திரமே காணப்பட்டது. அதே சமயம் தனது அந்தரங்கமான ஆசையை வெளிப்படுத்தி விட்டதால் ஏற்பட்டிருந்த கூச்சத்தின் அறிகுறியும் சற்றே தென்பட்டது. ஆனால், அவளுக்கு இன்பப்பெருக்கு தேவைப்பட்டது. எனவே கூச்சத்தை விட்டு சொல்ல வேண்டிய கட்டாயம். “ப்ளீஸ் லலிதா…ப்ளீஸ்,” காவேரி கெஞ்சினாள்.”சூத்திலே விரல் போடுடீ!” “அம்மாடியோ! அடியே காவேரி! உனக்கு இவ்வளவு வெறியிருக்கா?” மனதுக்குள் சிரித்தபடி லலிதா தனது கவனத்தை ஒழுகிக்கொண்டிருந்த காவேரியின் புழைக்குத் திருப்பினாள். காவேரியின் எழும்பியிருந்த மொட்டைத் தனது இதழ்களால் கவ்வியபடி, அதை அவள் உறிஞ்சினாள். அதே சமயம் அவளது இரண்டு விரல்கள் முன்போலவே, காவேரியின் புழைக்குள்ளே ஆழமாக இறங்கிக்கொண்டன. “ஐயோ கடவுளே! என்னைச் சித்திரவதை பண்ணாதேடீ! சூத்துலே விரல் போடுடீ!” காவேரி கதறினாள். ஒருவழியாக, சினேகிதியை இன்பத்தின் எல்லைக்கு அழைத்துச் செல்ல வேண்டிய தருணம் வந்து விட்டதை உணர்ந்த லலிதா, காவேரியின் குண்டிக்கோளங்களைப் பிரித்து, ஒரு விரலை மெல்ல மெல்ல நுழைத்தாள். அடுத்த கணமே… “வந்திருச்சு..வந்திருச்சு..சாப்பிடுடீ…!” என்று கூவினாள் காவேரி. அவளது குண்டித்துளை சுருங்கி லலிதாவின் விரலை இறுக்கிக்கொண்டது. லலிதாவின் முகத்தின் மீது காவேரியின் கூதி துடிதுடித்து இறுகிய மறுகணமே, அவளது புழையிலிருந்து பெருக்கெடுத்த காமரசம் லலிதாவின் முகத்தைக் குளிப்பாட்டியது. லலிதாவின் இதழ்களுக்கு நடுவே அகப்பட்டிருந்த காவேரியின் மொட்டு வீக்கமுற்று துடிதுடித்தது. காவேரி மெத்தை மீது துள்ளிய துள்ளலில் கிட்டத்தட்ட கீழே விழுந்து விடுவாள் போலிருந்தது. லலிதா அவளது கூதியைச் சுத்தமாக நக்கியபடியே, அடங்கும்வரைக்கும் முத்தமிட்டு முத்தமிட்டு ஆசுவாசப்படுத்தினாள்.

சில நிமிடங்கள் கழித்து, காவேரி கிளம்பியபோது, லலிதாவுக்கு மிகுந்த வேட்கை ஏற்பட்டிருந்தது. இன்னும் கொஞ்சம் அவகாசம் கிடைத்திருந்தால், அவள் காவேரியிடம் சொல்லி, தனது புழையிலும் நாக்குப் போட்டுக்கொண்டிருக்கலாம். ஆனால், நேரம் மிக மிகக் குறைவாகவே இருந்ததால் முடியவில்லை. எந்த நேரமும் மனோ கல்லூரியிலிருந்து திரும்பி வரலாம். அவனுக்காகக் கதவின் மீது கண்களைப் பதித்துக் காத்துக்கொண்டிருந்தவளின் கூதி அடுப்பைப் போலக் கொதித்துக்கொண்டிருந்தது. மனோ வந்தவுடன், அவனிடம் ஒரு ஓள் வாங்கி விட வேண்டியது தான் என்று அவள் முடிவு செய்திருந்தாள்.

“ஹாய் அம்….!” உள்ளே நுழைந்த மனோவால் அதற்கு மேல் பேச முடியாதபடி, வரவேற்பரையில் அவனுக்காகவே காத்துக்கொண்டிருந்த லலிதாவின் தோற்றம் அவனை வாயடைக்க வைத்தது. ஆம், அவள் நிர்வாணமாக உட்கார்ந்திருந்தாள். கால்களை விரித்தபடி, பெரிய பெரிய முலைகள் குலுங்கக் குலுங்க, விரல்களால் தனது புழையோடு விளையாடிக்கொண்டிருந்தாள். மகன் உள்ளே வந்ததும் அவளது முகத்தில் ஒரு புன்னகை மலர்ந்தது. “வாடா என் தங்கம்! டயத்தை வேஸ்ட் பண்ணாம உன் பூலை வெளியே எடு!” கணநேரத் தயக்கத்திற்குப் பிறகு மனோ லலிதாவின் கட்டளைக்கு உடன்படலானான். அவன் முகத்திலிருந்த ஒரு சிறிய கூச்சத்தைக் கவனித்த லலிதா, தன் மகன் தன்னோடு தொடங்கியிருக்கும் தகாத உறவு குறித்து சற்று அதிகமாகக் கவலைப்படுவதையும், பத்து மாதங்கள் சுமந்து பெற்ற தாயையே படுக்கப்போட்டு ஓத்ததையெண்ணி குற்ற உணர்ச்சியால் குமைந்து கொண்டிருப்பதையும் புரிந்து கொண்டாள். நல்ல வேளை, மனோவின் சலனம் அதிக நேரம் நீடிக்கவில்லை. கதவைத் தாளிட்டு விட்டு அவன் திரும்பியபோது, அவனது சுண்ணி ஜீன்ஸில் வழக்கம்போல இறுகிக்காணப்பட்டது. ஷூவைக் கழற்றி விட்டு அவளை நோக்கி அவன் நெருங்கியபோது, லலிதாவின் கூதியிலிருந்து உருகிக்கொண்டிருப்பது போலுணர்ந்தாள். “இது ஏற்கனவே வீங்கிப்போயிருக்கு போலிருக்கே?” லலிதா கிசுகிசுப்பாகக் கேட்டபடியே அவனது ஜீன்ஸ் ஜிப்பை இறக்கினாள். “காலேஜிலே கூட அம்மாவைப் பத்தியே நினச்சிட்டிருந்தியா?” “ஆமாம்மா!” மனோ ஒப்புக்கொண்டான். “மனசு அலை பாய்ஞ்சிட்டிருந்தது.” அம்மாவின் தோள்களின் மீது கைகளை வைத்துக்கொண்டு, அவளது முகத்தையும், வெளியேறியிருந்த தனது சுண்ணியையும் மனோ மாறி மாறிப் பார்த்தான். “வாயிலே போட்டு நல்லா ஊம்பும்மா!” லலிதாவின் கைகள் இப்போதும் அவனது ஜீன்ஸையும் ஜட்டியையும் கழற்றும்போது நடுங்கின. தனது புழைக்குள்ளே அடைத்துக்கொண்டு அழுந்தியிறங்கிய மகனின் சுண்ணியளித்த சுகம் அவளுக்கு மிகவும் பிடித்திருந்தாலும் கூட, முதலில் மகனின் சுண்ணியை ஆசைதீர ஒரு முறை ஊம்பி விட வேண்டும் என்று அவள் விரும்பினாள். அவனது சுண்ணியை இதழ்களால் கவ்வுகிறபோது ஏற்படுகிற இன்பத்தை மீண்டும் ஒரு முறை அனுபவிக்க எண்ணினாள். லலிதா மனோவின் சுண்ணியின் அடித்தளத்தை விரல்களால் பற்றியபடியே, விசுவரூபம் எடுத்துக்கொண்டிருந்த அந்த தசைத்தடியைக் கண்கொட்டாமல் பார்த்தாள். எவ்வளவு பெரியது, எவ்வளவு நீளம், அவன் அப்பாவைக் காட்டிலும் எவ்வளவு பருமன்…? “என் புள்ளைக்கு அம்மா அவன் பூலைக் குலுக்கி விட்டாப் புடிக்குமா?” காமதேவதை போல கலகலவென்று சிரித்தபடியே லலிதா மனோவின் சுண்ணியைக் குலுக்கத்தொடங்கினாள். “என் செல்லக்கட்டிக்கு அம்மா பண்றது புடிச்சிருக்கா..?” “அய்..யோ!” மனோவின் முகத்தில் காமத்தால் ஏற்பட்ட சலனங்கள் சுருக்கங்களாகத் தெரிந்து கொண்டிருந்தன. “வாயிலே வச்சு சப்பும்மா! ப்ளீஸ்! டிலே பண்ணாதே!” லலிதா வெற்றிப்புன்னகையோடு, வாயை அகலத்திறந்து மகனின் பருத்த சுண்ணியைத் தொண்டைவரைக்கும் இறக்கிக்கொண்டாள். அவனது சுண்ணியின் நுனி அவளது உள்நாக்கோடு உராய்ந்ததால் சற்றே மூச்சுத் திணறியது. ஆனால், லலிதா விடுவதாயில்லை. உரக்க உரக்க முனகலோடு மூச்சை விடுவித்தவாறே மகனின் சுண்ணியை ஊம்பத்தொடங்கினாள். “அம்ம்ம்மா! அட்டகாசமாப் பண்ணுறே!” தனது இதழ்களால் கபளீகரம் செய்யப்பட்டிருந்த மகனின் சுண்ணியைத் தவிற பிறிதொரு நினைவின்றி லலிதா கண்களை மூடிக்கொண்டாள். எப்படியும் தன் ஆசை மகனைத் தன் வாயும்,புழையும் வழங்குகிற சந்தோஷத்துக்கு அடிமையாக்கி விடவேண்டும் என்று முடிவெடுத்திருந்தாள் அவள். தனது கவனம் முழுவதையும் அவனது சுண்ணியை ஊம்பி ஊம்பி அவனை மகிழ்விப்பதிலேயே செலுத்தினாள். அவனது சுண்ணியால் வாயில் ஓள்வாங்கியபடியே அவள் தலையை மேலும் கீழும் ஆட்டிக்கொண்டே ஊம்பினாள். அவளது வாயிலிருந்து வெளிப்பட்ட உரத்த சத்தம் அறையை ஆக்கிரமித்திருப்பதை அவளால் கேட்க முடிந்தது. அவளது கைகள் கீழிறங்கி, மகனின் சுண்ணியின் அடித்தளத்தை அழுத்தமாகப் பிடித்துக்கொண்டன. பசிவந்தவளாக அவள் அவனது சுண்ணியை ரசித்து ருசித்து ஊம்பிக்கொண்டிருந்தாள். “ஊவ்வ்வ்!” மனோ அரைக்கண்ணால் குனிந்தபடி, தன் பூலை அம்மா வெறியோடு ஊம்பிக்கொண்டிருந்த கண்கொள்ளாக் காட்சியைக் கண்டு ரசித்துக்கொண்டிருந்தான். “இன்னும்..இன்னும் வேகமா….” அம்மாவின் அடர்ந்த கூந்தலை விரல்களால் அளைந்தபடி, தனது இடுப்பை அவளது முகத்தின் மீது மோத ஆரம்பித்தான். குறிப்பறிந்து கொண்ட லலிதா மகன் தன்னை வாயில் ஓக்க வசதியாகத் தலையை முன்னும் பின்னும் ஆட்டத் தொடங்கினாள். மெல்ல மெல்ல அவனது சுண்ணியிலிருந்து வெளியேறத்தொடங்கியிருந்த ஆரம்ப எழுச்சியின் திரவச்சொட்டுக்களை அவள் நக்கியபடி விழுங்கிக்கொண்டிருந்தாள். “அம்மா! வருது போலிருக்கு….” மகனின் கொட்டைகளின் வீக்கத்திலிருந்தே, அவன் விரைவில் தனது வாய்க்குள்ளே பீச்சியடித்து விடப்போகிறான் என்பதை லலிதா உணர்ந்திருந்தாலும், அதற்குப்பிறகும் அவனது சுண்ணி, ஓரிரெண்டு முறை ஓள்பஜனை செய்வதற்குண்டான வீரியம் கொண்டிருக்கும் என்றும் அறிந்திருந்தாள். அவளுக்கு மகனின் விந்துவை விழுங்கவேண்டும் என்ற ஆசை அதிகரித்திருந்தது. அவளது கைகளும் முட்டியும் இணைந்து இயங்கிய வேகத்தில் அவனது சுண்ணி உச்சத்தை எட்டிக்கொண்டிருந்தது. பிறகு, அவனது தொடைகளை வருடியபடியே, அவன் கொட்டைகளைத் தொட்டு அமுக்கியதும் மனோ கூச்சலிட்டான். “அம்மா! இதோ…இதோ…உனக்குத்தான்….!” தனது சுண்ணியை அம்மாவின் தொண்டைக்குள்ளே இறக்கியபடியே மனோ தலையைப் பின்னுக்குத் தள்ளிக்கொள்ளவும்,அவனது சுண்ணியிலிருந்து பீறிட்டுக்கிளம்பிய வெள்ளைத்திரவம் லலிதாவின் தொண்டைக்குள்ளே விர்ரென்று வேகமாகப் பீறிட்டுக்கொண்டு சென்றது. லலிதா அப்படியே சோபாவில் மூர்ச்சித்து விடுபவளைப் போல நிலைகுலைந்தாள். மகனின் விந்து, கணவரின் விந்துவைக் காட்டிலும் பன்மடங்கு ருசியாக இருந்ததை அவள் உணர்ந்தாள். கையால் குலுக்கியும், வாயால் உறிஞ்சியும் மகனின் சுண்ணியை நிறுத்தாமல் அவள் வாய்க்குள்ளேயே வைத்திருந்தாள். “போதும்மா! நிறுத்தும்மா!” அம்மாவின் இம்சையைத் தாள முடியாமல் மனோ உடலை நெளித்தான். ஆனால், அவள் விட்டால் தானே? தொடர்ந்து அவள் ஊம்பிக்கொண்டே போக, ஒரு கணம் இப்படியே செத்துவிடுவோமோ என்று பயந்தான் மனோ. அவனது கொட்டைகளை அமுக்கி அமுக்கி, மகனின் கடைசிச்சொட்டு விந்தையும் லலிதா உண்டுமுடித்த பின்னரே, அவனை விடுவித்தாள். “என் செல்லமே! இன்னிக்கு நிறையக் கொடுத்திட்டேடா! சின்னப்பசங்கன்னா இப்படித்தான் இருக்கணும்.” பளபளத்துக்கொண்டிருந்த மகனின் சுண்ணியைப் பார்த்து லலிதா கலகலவென்று சிரித்தாள். மனோ தன்னை ஆசுவாசப்படுத்திக்கொண்டான். லலிதா நிமிர்ந்துகொண்டு மகனின் கண்களைக் காமவேட்கையோடு ஊடுருவினாள். “அம்மாவைப் இப்போ ஓக்கறியா? ரெஸ்ட் வேணுமா?” “ரெஸ்டெல்லாம் வேண்டாம்,” மனோ உறுமினான்.”காலை விரிச்சுக்கிட்டுப் படு!” லலிதாவின் அசாத்தியமான ஊம்பலுக்குப் பிறகும் அவனது சுண்ணி இன்னும் விறைப்பாகவே இருந்தது. மகனின் சுண்ணியிலிருந்து கண்களைக் கணநேரமும் அகற்றாமல் லலிதா, ஒரு காலைத் தரையிலும் மற்றொரு காலை சோபாவின் மீதிலும் போட்டபடி படுத்துக்கொண்டாள். “எடுத்துக்கோடா என் ராஜா! அம்மாவை என்ன வேண்ணா பண்ணு!” அம்மாவின் விரகத்தைத் தூண்டுகிற அழைப்பில் மனோவின் சுண்ணி மென்மேலும் விறைத்துக்கொண்டது. மீதமிருந்த உடைகளைக் களைந்துகொண்டவன், விரிந்திருந்த லலிதாவின் கால்களுக்கு நடுவே புகுந்து கொண்டான். அம்மாவின் அழகிய நிர்வாணத்தை அவனது கண்கள் அளவெடுத்திருக்க, அவனது நீண்ட சுண்ணி அவளது பளிச்சிட்ட வயிற்றின் மீது உராய்ந்து கொண்டிருந்தது. “என்ன யோசனை? அம்மாவுக்குத் தாள முடியலேடா! ஆரம்பிச்சிடு!” ஒரு கையால் சுண்ணியைப் பிடித்தவாறு, மனோ அம்மாவின் மீது ஊர்ந்தான். சுண்ணியின் நுனியால் அம்மாவின் புழையை மேலும் கீழுமாக உரசி விளையாடினான்.

ஒவ்வொருமுறை அவனது சுண்ணி அவளது மொட்டைச் சீண்டியபோதும் லலிதா பெருமூச்செரிந்தாள். “பண்ணுடா செல்லம்!பண்ணிடு!!” மனோ மெதுவாக தனது சுண்ணியின் தலையை அம்மாவின் புழைக்குள்ளே வைத்துத் திணித்தான். தன் உடலின் மொத்த எடையும் அம்மாவின் மீது அழுந்தியவாறு அவள் மீது அவன் படர்ந்தபோது, அவனது விசாலமான மார்பின் கீழே அம்மாவின் கொழுகொழுவென்றிருந்த முலைகள் நசுங்கின. பிறகு அவன் தனது பூலை அம்மாவின் புழைக்குள்ளே தள்ளத் தொடங்கினான். லலிதாவின் நாக்கு வெளியேறி, உதடுகளை ஈரப்படுத்திக்கொண்டது. மகனின் சுண்ணி தனது புழையைப் பிளந்து கொண்டு ஊடுருவுவதை அவளால் உணர முடிந்தது. அம்மாவின் புழை தனது சுண்ணியை கிடுக்குப்பிடி போல இறுக்கவே மனோ முனகினான். அவளது விரிந்த தொடைகளுக்கு நடுவே உடலை அசைத்து அசைத்து அவன் தனது பெருத்த சுண்ணியை அம்மாவின் புழைக்குள்ளே இறக்கினான். அவனது சுண்ணியின் அடித்தளத்திலிருந்த மயிர் அம்மாவின் கூதிமேட்டில் படர்ந்திருந்த மயிரோடு உரசியது. அவனது சுண்ணியின் மொத்த நீளமும் அவளது கணவாயின் ஆழத்துக்குள்ளே அமிழ்ந்து போனது. “பண்ணுடா என் ராஜா பண்ணு!” லலிதா கைகளாலும் கால்களாலும் மகனை வளைத்துப் பிடித்து இறுக்கினாள். தனது இடுப்பைத் தூக்கித் தூக்கி அவனது குத்துக்களைச் சந்தித்தவாறு அவள் முனகத் தொடங்கினாள். மனோ தனது சுண்ணியின் தலைப்பகுதி தவிர மீதத்தை மெதுவாக வெளியேற்றவும், அவள் துடிதுடித்துப்போனாள். அதை விட்டு விட மனமில்லாதவள் போல அவள் தனது இடுப்பைத் தூக்கியபோது, ஒரே குத்தாக மனோ மீண்டும் தனது பூலை அம்மாவின் புழைக்குள்ளே இறக்கினான். “என்னா டைட்டா இருக்கேம்மா நீ?” லலிதா வெட்கத்தில் முகம் சிவக்க, மனோ விடுவிடுவென்று அவளை ஓக்கத் தொடங்கினான். முக்கி முனகியபடியே லலிதா தன் குண்டியைத் தூக்கித்தூக்கி அவனது ஒவ்வொரு குத்துக்கும் ஈடு கொடுத்துக்கொண்டிருந்தாள். அவனது சுண்ணி தனக்குள் இறங்க இறங்க அது மென்மேலும் இளகிக்கொண்டிருப்பதை அவளால் உணர்ந்து கொள்ள முடிந்தது. இதை விட மகிழ்ச்சி வேறு என்ன இருக்க முடியும் என்று அவள் எண்ணினாள். விடைத்துப்போயிருந்த அவளது முலைக்காம்புகள் முட்களைப் போல மனோவின் மார்பில் குத்திக்கொண்டிருந்தன. மனோ தனது முட்டுக்கால்களை அகலப்படுத்தியபடி செங்குத்தாக அம்மாவின் புழைக்குள் முன்னை விட வேகமாக, ஆழமாக இறங்கிக் குத்தினான். இந்த நிலையில் அவனது ஒவ்வொரு குத்தும் அவளது புழையின் அடித்தளம் வரை போய் வந்து கொண்டிருந்தது. லலிதாவின் புழை புழுங்கிக்கொண்டிருந்தது. தனது சுண்ணியைக் கவ்விப்பிடித்துக்கொண்டிருந்த அம்மாவின் கூதிச்சதைகள் அளித்த அழுத்தத்தை ரசித்தபடியே மனோ அவளை மிருகத்தனமாக ஓக்கத் தொடங்கினான். குத்தக் குத்த அவனது சுண்ணி மென்மேலும் இறுகிக்கொண்டிருப்பது போலிருந்தது. தனது மார்பின் கீழே அம்மாவின் பருத்த முலைகள் குலுங்கிக்கொண்டிருப்பதை அவனால் உணர முடிந்தது. மகன் அளித்துக்கொண்டிருந்த சுகத்தில் மெய்மறந்த லலிதா தலையை முன்னும் பின்னும் வேகவேகமாக அசைத்துக்கொண்டிருந்தாள். அவளது மொட்டு முழுமையாக வீங்கிப்போயிருந்தது. அவனது சுண்ணி ஒவ்வொரு முறை புழைக்குள் இறங்கியபோதும் அவனது தண்டு அவளது மொட்டை உராய்ந்து கொண்டு போனது. அவளது புழைக்குள் துடிப்பும், அவளது அடிவயிற்றில் இறுக்கமும் ஏற்பட அவள் இன்பப்பெருக்குக்குத் தயாராகி விட்டிருந்தாள். “வருதுடா வருது…” அவள் அலறினாள். அவளது புழையில் மகனின் சுண்ணி கடைந்து கடைந்து தயிர் எடுப்பது போலிருந்தது. திரும்பத் திரும்ப அவளது புழையின் கணவாய் சுருங்கி விரிந்து சுருங்கி விரிந்து மகனின் சுண்ணியைப் பொறிவைத்துப் பிடிப்பது போல இறுக்கி வைத்துக்கொண்டிருந்தது. இம்முறை மனோ தனது கொட்டையிலிருந்து விந்துவை அவசரப்பட்டு வெளியேற்றிவிடாமல் நின்று நிதானித்து ஓத்துக்கொண்டிருந்தான். அம்மாவின் இன்பப்பெருக்கு முடியும் வரை காத்திருக்க அவன் தனது சுண்ணியைப் பீறிட விடாமல் கட்டுப்படுத்தி வைத்திருந்தான். லலிதாவின் புழையிலிருந்து அருவிபோலக் கொட்டிய காமரசம் சோபாவை சொட்டச் சொட்ட நனைத்தது. அவள் நிமிர்ந்து பார்த்தபோது மகனின் சுண்ணி இன்னும் கடப்பாரை போல இறுக்கமாகக் காணப்பட்டது. அதற்கு மேல் அவளது புழை ஓள்வாங்குமா என்று அவளுக்குத் தெரியவில்லை. அவள் மனதில் கணவனோடு எப்போது பரீட்சித்துப் பார்த்த ஒரு காமவிளையாட்டு நினைவுக்கு வந்தது. “அம்மா! இன்னும் கொஞ்சம் ஊம்பும்மா!” மனோ கெஞ்சினான். ஆனால் அவளோ… “பொறுடா என் ராஜா!” லலிதா மூச்சிரைத்தபடி கூறினாள். “அம்மாவோட இன்னொரு ஓட்டையிலே ஓக்குறியா?” மனோ பதிலளிப்பதற்கு முன்னமே, லலிதா புரண்டு படுத்து கால்களை அகற்றி, தனது சூத்தை மகனுக்குக் காண்பித்தாள். “அம்மா, இதுலேயா?” “ஆமாம்! அதுலே போட்டுத்தள்ளுடா! ஏறிக்கோ என் மேலே! அப்பத் தான் வசதியா இருக்கும்.” மனோவுக்கு அடுத்துத் தான் அம்மாவை சூத்தில் ஓக்கப்போகிறோம் என்று நம்பவே கடினமாக இருந்தது. விடுவிடுவென்று அவள் மீது குதிரையேறுவது போல ஏறியவன், தனது சுண்ணியின் நுனியை அம்மாவின் சூத்தின் துளை மீது வைத்து அழுத்தினான். “மெதுவாடா, அது ரொம்பச் சின்னது..பார்த்துக் குத்தணும் தெரிஞ்சுதா?” மகனின் சுண்ணியில் சற்றே விளக்கெண்ணை தடவச் சொல்லியிருக்கலாமே என்று ஒரு கணம் நினைத்தாள் லலிதா. ஆனால் அவனது சுண்ணி அப்போதிருந்த நிலையில் அது எவ்வளவு சிறிய துளைக்குள்ளும் சுளுவாக நுழைந்து விடும் என்று ஆறுதல் சொல்லிக்கொண்டாள். மனோ தனது சுண்ணியின் நுனியால் அம்மாவின் சூத்தை ஒரு சில முறை தேய்த்து விட்டு, மிக மிக மெதுவாக உள்ளே தள்ளினான். மகனின் சுண்ணி தனது சூத்தை சரிபாதியாகப் பிளப்பது போல அழுந்தி உள்ளே நுழையவும் லலிதாவின் கண்கள் சற்றே இருண்டன. “மெதுவாப் பண்ணுடா! உன்னோட பூல் ரொம்பப் பெரிசில்லையா?” மனோ சற்றே தனது நிலையை மாற்றியவாறு, செங்குத்தாக அம்மாவின் சூத்துக்குள்ளே தனது சுண்ணியை இறக்க முயன்றான். இரண்டு கைகளாலும் அம்மாவின் இடுப்பைப் பிடித்தவன் சற்றே கீழிறங்கி, அவளது கொழுத்த முலைகளைக் கைகளில் அள்ளிப் பிசைந்தான். பிறகு அவன் மெதுவாக அம்மாவை சூத்தில் ஓக்கத் தொடங்கினான். “ஓஹ்ஹ்ஹ்!” மகனின் சுண்ணியைச் சூத்தில் அழுத்தமாக உணர்ந்தபடியே லலிதா முனகத்தொடங்கினாள். வயிறு அழுந்த அவள் மகனின் உடலுக்குக் கீழே நசுங்கினாள். மனோவும் அம்மாவுக்கு அதிகம் வலிக்கக்கூடாது என்று மெதுவாக அவளை சூத்தில் ஓத்துக்கொண்டிருந்தான். லலிதாவுக்கு, தனது குண்டித்துளை மகனின் சுண்ணியை ஏற்றுக்கொள்ள வசதியாக மெல்ல மெல்ல விரிந்து கொடுத்துக்கொண்டிருப்பது புரிந்தது. அவளது உடலெங்கும் இன்ப அதிர்வுகள் ஏற்பட்டன. மகனுக்கும் தாய்க்கும் நடுவே ஏற்பட்டிருந்த தகாத உறவின் உச்சகட்டமாக, அம்மாவின் சூத்தில் பிள்ளை பூலை விட்டு ஓத்துக்கொண்டிருந்ததே அவளுக்கு மிகுந்த கிளர்ச்சியை ஏற்படுத்திக்கொண்டிருந்தது. “நீ சொன்னா மாதிரியே இது உன் கூதியை விட ரொம்பச் சின்னதும்மா,” என்று கிசுகிசுத்தான் மனோ. “டைட்டா சூப்பரா இருக்குது.” அவன் மேலும் வலுவாக அழுத்தவும் அவனது சுண்ணியின் முக்கால்வாசி நீளம் அம்மாவின் சூத்துக்குள்ளே சுரீரென்று இறங்க, லலிதா வீறிட்டாள். தனது சூத்துக்குள்ளே இறங்குவது மகனின் சுண்ணியா அல்லது அவனது முழங்கையா என்று அவளுக்கு சந்தேகம் ஏற்பட்டது. “குத்துடா!” என்று முணுமுணுத்தாள். மனோ மெல்ல மெல்லவே குத்திக்கொண்டிருந்தாலும், அவனது சுண்ணியின் பருமன், அவளது சின்ன்ஞ்சிறிய சூத்துக்குள்ளே இறங்குவதே ஒரு சுகானுபவமாக இருந்தது. அவளது கூதியை விடவும் அவளது சூத்தின் தசைகள் தனது சுண்ணியை விடாப்பிடியாக இறுக்குவதையும் அவனால் உணர முடிந்தது.

“இன்னும் கொஞ்சம் வேகமாப் பண்ணு!” மனோ தனது வேகத்தை அதிகப்படுத்தினான். வேகம் அதிகரிக்க அதிகரிக்க அவனது சுண்ணி வெப்பமடைந்து கொண்டே போனது. “அம்ம்மா! எனக்கு….வரப்போவது…” “குத்துடா! குத்து இன்னும் நல்லா….” லலிதா மகனின் சுண்ணியை சூத்தில் வாங்கிக்கொண்டே தனது புழையில் இரண்டு விரல்களை நுழைத்துக்கொண்டு விளையாடத் தொடங்கினாள். “அம்மா! வரப்போவுது…” “எனக்கும் தான்!” மனோ கண்களை இறுக்கிக்கொள்ள அவனது சுண்ணி பீறிட்டது. “மனோ, முடிச்சிட்டியாடா என் தங்கம்?” “அம்மா!” “நிறுத்தாதே, குத்திட்டே இரு!” லலிதாவின் விரல்களின் விளையாட்டில் அவளது புழையிலிருந்து ஒழுகத்தொடங்கிய நீர் ஊற்றாகி விட்டிருந்தது. மனோவின் சுண்ணி மேலும் சில குத்துக்களை இறக்கிய பிறகு அவளது சூத்துக்குள்ளே சுருங்கத் தொடங்கியது. லலிதா கண்களை மூடிக்கொண்டாள். மகனால் தன்னை இரண்டு துளைகளிலும் சந்தோஷப்படுத்த முடிவதை எண்ணிப் பெருமிதம் அடைந்தாள். அவளது உடல், மனம் இரண்டுமே மகிழ்ச்சியால் பூரித்திருந்தது.

லலிதா நினைத்தது நடந்தேறியதால், கல்லூரியிலிருந்து திரும்பிய மகனிடம் செமத்தியாக ஓள் வாங்கிய களைப்பில் அவள் அன்றிரவு அயர்ந்து உறங்கிவிட்டிருந்தாள். ஆனால், எதிர்வீட்டில் காவேரி இருப்புக்கொள்ளாமல் புரண்டு புரண்டு படுத்துக்கொண்டிருந்தாள். நகைச்சுவைக்காகவோ, அரிப்பைத் தீர்த்துக்கொள்வதற்காகவோ லலிதா போன்ற நெருங்கிய தோழிகளிடம் அவள் செக்ஸ் குறித்துப் பேசுவதை வழக்கமாக வைத்திருந்தபோதும், இயல்பில் அவள் ஒரு சராசரி குடும்பப்பெண்மணியாக, எல்லைகளை மீற விரும்பாதவளாகவே கணவனின் மறைவுக்குப் பிறகும் கண்ணியமாகவே வாழ்க்கையை நடத்தி வந்தாள். ஆனாலும், அண்மைக்காலமாக அவளுக்கு அளவுக்கு அதிகமாகவே காமவேட்கை ஏற்பட்டிருந்தது. கொஞ்சம் விட்டுக்கொடுக்கத் தயாராயிருந்தால், அவளை வரிசையில் நின்று ஓக்க பலர் காத்துக்கொண்டிருப்பார்கள் என்பதை அவள் அறிவாள். சற்றே ஒடிசலான தேகத்துக்கு ஒவ்வாத பருத்த முலைகளும், நடக்கும்போது குண்டியை உரசுகிற கரிய கூந்தலும் அவளைக் காண்கிற ஆண்களைக் கண்களாலேயெ கற்பழிக்க வைத்தன. இருப்பினும் திருமணத்துக்கு முன்னும் சரி, கணவன் அகாலமாக இறந்தபின்னும் சரி, அவள் தன் உடலை இன்னொரு ஆடவனுக்குக் கொடுக்காமல் சுத்தமாகவே வைத்திருந்தாள். ஆனால், அவள் பொத்தி வைத்திருந்த காமம், லலிதாவுடன் கழித்த அந்த மதியத்தில் அவளது கட்டுப்பாட்டிலிருந்து விடுபட்டு விட்டிருந்தது. லலிதாவின் காமவிளையாட்டை அவள் உண்மையிலேயே ரசித்திருந்தாள் என்பதை மறுப்பதற்கில்லை; எவரும் சந்தேகப்பட முடியாது என்பதால் இன்னும் இது போல லலிதாவுடன் பல மதியங்களைக் கட்டிலில் கழிக்க நேரிடலாம் என்ற எதிர்பார்ப்பும் அவளுக்கு இருந்தது. ஆனால், அவளுக்கு உடலுறவின் சுகத்தை முழுமையாக அளிக்க ஒரு ஆடவனாலேயே முடியும் என்பதையும் அவள் அறிந்திருந்தாள். அவன் யாராக இருக்க முடியும் என்று யோசித்து யோசித்து, அவளது மனம் தற்செயலாக மகன் சுரேஷைப் பற்றி எண்ணியதால் ஏற்பட்ட பரபரப்பு, அவமானம், கூச்சம் மற்றும் குழப்பம் காரணமாக அவள் தூக்கமின்றி அவதிப்பட்டுக்கொண்டிருந்தாள். ஆனால், யோசிக்க யோசிக்க அவளுக்குக் கணவன் இறந்தபிறகு, மகன் மீது ஒரு தனி ஈடுபாடு ஏற்பட்டிருப்பது புரிந்தது. அதன் பொருளை விளக்குவது போலவே லலிதாவுடனான உறவு ஏற்பட்டிருக்குமோ என்றும் எண்ணத் தோன்றியது. சுரேஷ் மகனாக இருந்தாலும் வாலிபமுறுக்கோடு இருந்த ஒரு இளைஞன். தற்செயலாக மகனின் உறுப்பை அரைகுறையாகத் தான் பார்க்க நேரிட்டபோதெல்லாம் அவளது பிராவுக்குள்ளே முலைக்காம்புகள் விடைத்துக்கொண்டதையும், அவளது தொடைகளுக்கு நடுவே குறுகுறுப்பு ஏற்பட்டதையும் அவள் எண்ணிப்பார்த்தாள். ஒவ்வொரு முறையும் அது போன்ற எண்ணங்களை அவள் தள்ளிவைக்க முயன்றபோதும் அவனது பிம்பங்களே அவளது கண்முன்பு தோன்றிக்கொண்டிருந்தன. லலிதாவினால் தூண்டப்பட்டிருந்த விரகதாபம் உடலைத் தணலாய் தகிக்க, காவேரிக்கு மீண்டும் மீண்டும் மகன் சுரேஷின் நினைவே வந்தது. லலிதாவின் வீட்டிலிருந்து திரும்பியதும் தனிமையில் வலுப்பட்டிருந்த காமவேட்கை, மகன் கல்லூரியிலிருந்து திரும்பியதும் அவளது விரகத்தை வேறு திசையில் அழைத்துச் சென்றது. அவனைப் பார்க்கிறபோதெல்லாம், அவனது இளம் உடலை அணைத்து சுகம் பெற்றாலென்ன என்று எண்ணத்தொடங்கியது. இரவின் அமைதியில், தனிமையில் அவளது விரகம் அவளைக் கொல்லவே, அவளுக்கு உடனடியாக ஆறுதல் தேவைப்பட்டது; அதை அவளது மகனே அளித்தாலும் சரி, அவள் பெற்றுக்கொள்ளத் தயாராகி விட்டிருந்தாள். இன்றே, இப்போதே, அதைச் செய்தால் தான் என்ன? போர்வைக்கடியிலே புரண்டு புரண்டு படுத்தவள், உறங்குகிற முயற்சியைக் கைவிட்டு விட்டு, கடியாரத்தைப் பார்த்தபோது அதிகாலை ஒரு மணியாகியிருந்தது. இதற்கு மேல் தூங்கித்தான் என்ன பயன்? சலிப்போடு படுக்கையை விட்டு எழுந்தவள், குறிக்கோளின்றி முன்னறையை நோக்கி நடந்தாள். ஆனால், மகனின் அறையிலிருந்து மெல்லிய வெளிச்சம் வந்து கொண்டிருப்பதைக் கண்டு அவளுக்கு ஆச்சரியம் ஏற்பட்டது. இன்னும் உறங்காமல் அவன் என்ன செய்து கொண்டிருக்கிறான்? இவ்வளவு நேரம் படித்துக்கொண்டிருப்பதற்கு, அவனுக்கு பரீட்சைகளும் நடந்து கொண்டிருக்கவில்லை. ஒரு விசித்திரமான உந்துதல் ஏற்படவே, அவன் என்ன செய்து கொண்டிருக்கிறான் என்று பார்க்க அவள் விரும்பினாள். ஒரு வேளை அவன் இன்னும் படித்துக்கொண்டிருந்தால், ஒரு நல்ல தாயாக அவனை உறங்குமாறு அறிவுறுத்தலாமே? அப்படியேனும் தனது மனதில் ஏற்பட்டிருந்த அசிங்கமான ஆசைக்கு ஒரு முற்றுப்புள்ளி வைக்கலாமே? “சுரேஷ்!” காவேரியின் குரல் மகனுக்குக் கேட்டிருக்க வாய்ப்பில்லை. குழம்பியிருந்த நிலையில், கதவைத் தட்டாமல் உள்ளே நுழைந்தவள் அப்படியே நிலைகுத்தி நின்றபடியே சுரேஷை வெறித்தாள். அவள் எதிர்பார்த்தது போலவே, சுரேஷ் படித்துக்கொண்டுதானிருந்தான் என்றபோதிலும், கண்டிப்பாக அது பாடப்புத்தகமாக இருக்க வாய்ப்பிலை. உடம்பில் ஒட்டுத்துணி கூட இன்றி, ஒரு கையால் முகத்தை மறைத்தபடி புத்தகத்தை வாசித்துக்கொண்டே இன்னொரு கையால் தனது பூலைப் பிடித்துக்கொண்டிருந்தான். அடுத்த கணமே காவேரியின் புழையில் ஒழுக்கு ஏற்படுவது போலிருந்தது. அவளது கண்கள் வலுவான கால்களில் தொடங்கி, மயிர்ப்பிரதேசத்திலிருந்து செங்குத்தாக எழும்பி நின்ற மகனின் பருத்த சுண்ணி வரையிலும் அளவெடுத்தன. தன் ஒரே மகன், செக்ஸ் புத்தகம் படித்தவாறே சுய இன்பம் பெற்றுக்கொண்டிருப்பதை அவள் உணர அதிக நேரம் பிடிக்கவில்லை. “சு..சுரேஷ்!” காவேரி திணறியபடியே அழைத்தாள். “ஐயோ!” சுரேஷ் பதறினான். அவனது கைகளிலிருந்த புத்தகம் கீழே விழுந்தது. ஒரு கணம் பதற்றத்தோடு அம்மாவை ஏறிட்டவன், தலை குனிந்து கொண்டான். அவன் முகம் அவமானத்தில் சிவந்தது. “சாரிம்மா..,” கூச்சத்தில் தலையணையை எடுத்து முகத்தை மூடிக்கொண்டான். அவனை நெருங்கிய காவேரி, வீரியத்தோடு விரைத்து நின்றிருந்த மகனின் பூலை வைத்த கண் வாங்காமல் கவனித்தாள். அது விடுவிடுவென்று சுருங்கிக்கொண்டிருந்தபோதும், அதை இந்தக் கோலத்தில் பார்ப்பது காவேரிக்கு அதுவே முதல் தடவை. அதன் நீளமான பருமனான தண்டையும், உருண்டையான பளபளத்துக்கொண்டிருந்த தலையையும், அடித்தளத்தில் பந்துகள் போல் தென்பட்ட இரண்டு விரைகளையும் பார்த்து காவேரி பிரமிப்பில் உறைந்தே போனாள். “அந்தத் தலையணையை எடு,” என்று குரலைத் தழைத்துக் கூறினாள் காவேரி.”உன்னை ஒண்ணும் சொல்ல மாட்டேன்.” தயக்கத்தோடு தலையணையை விலக்கிய சுரேஷ், அதைத் தன் தலைக்குக் கீழேயே மீண்டும் வைத்தான். அவனருகில் கட்டிலில் அமர்ந்த காவேரி, மிகுந்த சிரமத்துடன் அவனது முகத்தை மட்டுமே பார்த்தபடியிருந்தாள். “சாரிம்மா,”சுரேஷ் குறுகுறுப்போடு சொன்னான். “கோவிச்சுக்காதே…இனிமே இந்த மாதிரி…..” “இதுலே தப்பு ஒண்ணுமில்லையே சுரேஷ்,” என்றாள் காவேரி மென்மையாக. “என் மேலே தான் தப்பு. கதவைத் தட்டிட்டு உள்ளே வந்திருக்கணும்.” சுரேஷ் தலைநிமிர்ந்து அவளை வியப்புடன் நோக்கினான். அவனது கண்கள் தன்னிச்சையாக அவளது முகத்திலிருந்து இறங்கின. காவேரிக்கு அப்போது தான் தான் அணிந்து கொண்டிருந்த நைட்டியின் பொத்தான்கள் கழன்றிருந்ததும், உள்ளே தான் பிரா அணிந்திருக்கவில்லையென்பதும் உறைத்தது. ஆனால், அது மீண்டும் சுருங்கிக்கொண்டிருந்த சுரேஷின் சுண்ணிக்கு எழுச்சியை அளித்துக்கொண்டிருப்பதை அவள் கவனிக்கவில்லை.

“சுரேஷ்!” “அம்மா!” “இதை…நானும் பண்ணுவேன்.” சுரேஷ் அதிர்ந்து அமைதியானான். “சொல்லு சுரேஷ்! எத்தனை நாளா இதை நீ பண்ணிட்டிருக்கே? உன் வயசுப்பசங்களுக்கு ரொம்ப அதிகமா குறுகுறுக்குமாமே? ஒரு நாளைக்கு எத்தனை தடவை பண்ணுவே?” ஒரு தாய் மகனிடம் கேட்கக்கூடிய கேள்விகள் அல்ல என்று தெரிந்திருந்தபோதும், காவேரியால் கேட்காமல் இருக்க முடியவில்லை. சுரேஷ் அவளை ஏறிட்டபோது அவனது முகம் சிவந்திருந்தது. காவேரியோ தனது பார்வை அத்துமீறி மகனின் எழும்பிக்கொண்டிருந்த சுண்ணியையே திரும்பத் திரும்பப் பார்க்க விரும்பியதை எண்ணி தன்னோடு போராடிக்கொண்டிருந்தாள். “கொஞ்ச நாளாத் தாம்மா…,”சுரேஷ் முணுமுணுத்தான். “ஓஹோ!” என்று ஒரு கணம் நிதானித்த காவேரி,”இதைப் பண்ணும்போது மனசுலே என்ன நினைப்பே சுரேஷ்? உன் கூட காலேஜிலே படிக்கிற பொண்ணுங்களைப் பத்தியா…?” “சில சமயங்களிலே…,”என்று இன்னும் தயக்கத்தோடே கூறினான் சுரேஷ். “சில சமயங்கள்லே வேறே பொண்ணுங்களைப் பத்தியும்….” “வேறே பொண்ணுங்க….,” காவேரி திரும்பக் கூறிப் பார்த்துக்கொண்டாள். “அவங்களை என்ன பண்ணுறா மாதிரி நினைச்சுப்பே…?” காவேரியின் மனசாட்சி அவளை உடனே எழுந்து மகனின் அறையை விட்டு வெளியேறுமாறு அலறியதைப் பொருட்படுத்தாமல், அவள் ஆடாமல் அசையாமல் அப்படியே அமர்ந்திருந்தாள். அவளது கண்கள் தயக்கத்தைக் கைவிட்டு விட்டு துணிச்சலாக மகனின் சுண்ணியையே வெறிக்கத் தொடங்கியிருந்தன. அவள் பார்க்கப் பார்க்க சுரேஷின் சுண்ணி மென்மேலும் விறைப்படைந்து கொண்டிருப்பது போலத் தோன்றியது. அவனது தொடைகளுக்கு நடுவே ஒரு உயரமான கோபுரம் போல எழுந்து நின்றிருந்த அவனது சுண்ணியின் மீது அவனது மெல்லிய நரம்புகள் புடைத்துக்கொண்டிருந்தன. “என்ன சொல்றது…?” ஒரு பத்து நொடிகளுக்கு அந்த அறையை அமைதி ஆட்கொண்டது. ஆனால், சுரேஷின் சுண்ணி கடப்பாரை போல இறுகி விட்டிருந்தது. சுயகட்டுப்பாட்டை இழந்த காவேரியின் ஒரு கை நீண்டு, மகனின் சுண்ணியை விரல்களால் வளைத்துப் பிடித்தது. “ஹும்…அம்..ம்ம்மா!” “சுரேஷ்! இதென்னடா இப்படி நிக்குது? உன் மனசுலே என்ன இருக்குது?” “ஹும்ம்ம்ம்!” “பதில் சொல்லுடா!” காவேரி அவனது சுண்ணியை மெல்ல மெல்லக் குலுக்கி விடத் துவங்கினாள். மகனின் சுண்ணி தனது உள்ளங்கையில் துடிப்பதை உணர்ந்து பெருமூச்செரிந்தாள். அவளது கை சுரேஷின் சுண்ணித்தண்டை அழுத்தவும், அவனது எழுச்சியின் அறிகுறியாக ஒரு வெள்ளைத்திரவத்தின் முத்து அவனது சுண்ணியின் நுனியில் வெளிப்பட்டது. “இப்போ நீ என்னைத் தானே பார்த்திட்டிருக்கே…?” “அம்ம்மா!” “உன்னோட கண்ணு அம்மாவோட மாரையே முறச்சிட்டிருக்கு! எந்தப்பொண்ணப் பார்த்தாலும் அதைத்தான் கவனிப்பே இல்லே? உன் காலேஜுப் பொண்ணுங்க யாருக்காவது உங்கம்மா மாதிரி மாரு இருக்காடா?” சுரேஷ் முனகியபடி படுக்கை மீது தனது இடுப்பைத் தூக்கித்த் தூக்கி, காவேரியின் விரல்களுக்குள்ளே தனது சுண்ணியால் குத்தினான். எது முறையானது, எது முறையற்றது என்பது பற்றிய சிந்தனையைத் துரத்திவிட்டு, காவேரி குனிந்து கொண்டு மகனின் சுண்ணியில் தனது கைவேலையை ஆரம்பித்து விட்டிருந்தாள். “ஓ! ம்ம்ம்மா!” “புடிச்சிருக்கா சுரேஷ்! அம்மா சரியாப் பண்ணுறேனா? தன்னோடயே விளையாடுறது தப்பு. நீ இதை நிறுத்துறதா இருந்தா, தினமும் ராத்திரி அம்மா வந்து உனக்கு பண்ணி விடுறேன். சம்மதமா?” சுரேஷின் கண்கள் அகன்றிருக்க, காவேரி சொல்லுவதன் உள்ளர்த்தத்தைப் புரிந்துகொண்டு அவன் அதிர்ச்சியும் பரபரப்பும் அடைந்தான். அம்மாவின் கனத்த முலைகள் அவளது மெல்லிய நைட்டிக்குள்ளே குலுங்குவதை ஆர்வமாகக் கவனித்தவன், அவளது காம்புகள் நைட்டியின் மீது புடைத்திருப்பதைப் பார்த்ததும் எழுச்சியின் சிகரத்தையே எட்டிவிட்டான். அவனது சுண்ணியில் ஏற்பட்ட எழுச்சியின் விளைவாக, காவேரியின் விரல்கள் அதைப் பற்றி வைத்துக்கொள்ளப் படாத பாடு பட்டன. “சொல்லப்போனா, இப்படிக் குலுக்குறதை விட இன்னொரு விளையாட்டு நல்லாயிருக்கும் தெரியுமா?” என்று ஒரு கணம் அவனை திகைப்பில் ஆழ்த்திய காவேரி,”வாயிலே கொடுக்கறியா?” “அம்ம்மா!” “ஏன்? இதுவரைக்கும் எவ வாயிலேயும் கொடுத்ததில்லையா?” சுரேஷ் “இல்லை” என்பது போலத் தலையசைத்தான். காவேரி தனது விரல்களை சுரேஷின் சுண்ணியின் மீது இன்னும் கீழே இறக்கிவிட்டு, தலையைத் தாழ்த்தி, வாயைத் திறந்து, அவனது வீங்கியிருந்த சுண்ணியின் தலையை விழுங்கினாள். அவனது சுண்ணித்தண்டின் மத்தியில் அவளது வெதவெதப்பான இதழ்கள் இறுக்கமாகக் கவ்விப்பிடித்துக்கொண்டன. அதே நேரத்தில் அவளது புழையிலிருந்து அசாத்தியமாக ஒழுகத்தொடங்கி அவளது தொடைகளுக்கு நடுவே பிசுபிசுத்துக்கொண்டிருந்தது. இடைவிடாது எதையோ முனகியவாறு, வினோதமான சத்தங்களை எழுப்பியபடி காவேரி மகனின் சுண்ணியை ஆசை ஆசையாய் ஊம்பிக்கொண்டிருந்தாள். கன்னத்தை உப்பியும், சப்பியும் அவனது சுண்ணியில் அழுத்தம் கொடுத்தவாறே, நடந்து கொண்டிருப்பதை நம்ப முடியாதவன் போலத் திகைத்துப் போய் உட்கார்ந்திருந்த சுரேஷின் உறுப்பை நாக்கால் வருடி வருடி சுகமளித்தாள். சுரேஷின் திகைப்பும் வியப்பும் மெல்ல மெல்ல வேட்கையாக உருமாறிக்கொண்டிருந்தன. “ஹோ! நல்லாயிருக்கும்மா! ரொம்ப நல்லாயிருக்கும்மா!” தனது கைகளை காவேரியின் தோள்களில் வைத்து, அப்படியே ஊர்ந்து சென்று அவளது தலையை இறுகப்பற்றித் தனது சுண்ணியின் மேலே அழுத்திக்கொண்டான். இடுப்பை மேலும் கீழும் ஆட்டி ஆட்டி, ஊம்பிக்கொண்டிருந்த அம்மாவின் வாயைத் துள்ளித் துள்ளி ஓக்கத்தொடங்கினான். நாசிகள் விடைக்க மூச்சுவிட்டவாறே, காவேரி எவ்வளவு முடியுமோ, அவ்வளவு ஆழமாக மகனின் சுண்ணியை உறிஞ்சினாள். ஊம்புவதில் அவள் எப்போதுமே மிகுந்த தேர்ச்சியுடையவளாக இருந்தபோதிலும், கணவனைக் காட்டிலும் பெற்ற மகனின் சுண்ணியை ஊம்புவதில் இருந்த வினோதமான விபரீதமான மகிழ்ச்சிக்கு ஈடு இணையேது? தனது தொண்டைக்குள் இறங்கிய சுண்ணியின் ருசியும், துடிப்பும் அவளுக்கு மிகவும் பிடித்துப்போயிருக்க, அவனது சின்னஞ்சிறிய துளையிலிருந்து ஒழுகத் தொடங்கிய விந்துவின் நெடி அவளை ஆட்கொண்டது. ஒரு கணம் தன் வாயிலிருந்து மகனின் பூலை விடுவித்து, நாக்கால் அதன் நுனியைச் சுற்றி வளைத்து வளைத்து நக்கிக்கொடுத்து விட்டு, அவனது கொழுகொழு திரவத்தைப் பருகினாள். பிறகு, அவனது சுண்ணியின் நீளத்தில் சரிபாதியைத் தனது தொண்டைக்குள்ளே இறக்கிக்கொண்டாள். “குலுக்கி விடும்மா! எனக்கு நெருங்கிட்டிருக்கு,” சுரேஷின் சுண்ணி நம்பமுடியாத அளவுக்கு இறுகித் துடிதுடித்துக்கொண்டிருக்க, காவேரி தனது இதழ்களாலும் நாக்காலும் அதற்கு விருந்தளித்துக்கொண்டிருந்தாள். மயிரடர்ந்த அவனது கொட்டைகளிலிருந்து வெள்ளைத்திரவம் வெளிவரப்போவதை அவள் உணர்ந்திருந்தாள். மேலும் அவனது சுண்ணியின் ஓரிரெண்டு அங்குலங்களை அவள் அழுத்தமாக விழுங்கினாள். அவளது முட்டி அவனது சுண்ணியின் அடித்தளத்தில் இறுகியது. உறிஞ்சி உறிஞ்சி அவனது சுண்ணியை இழுத்து இழுத்துக் கறந்தவாறே அவள் அதைக் குலுக்கிவிட்டாள். “வருதும்மா..வருது,” சுரேஷ் முனகினான். ஒரு கையால் மகனின் தொடைகளை வருடியபடியே அவனது வீங்கிவிட்டிருந்த விரைகளைக் காவேரி தொட்டு அமுக்கினாள். மறுகணமே, சுரேஷின் சுண்ணி அவளது வாயில் துடித்து இறுக, அவனது நுனியிலிருந்து பீறிட்டுக் கிளம்பிய விந்துவெள்ளம் அவளைத் திணறவைத்தபடி தொண்டைக்குள்ளே குபுக்கென்று இறங்கியது. அவளது வாயை நிரப்பியதோடு வழிந்த விந்துத்துளிகள் கட்டிலில் சிந்தின. மகனின் இன்பத்திரவத்தை உட்கொண்ட மனநிறைவில் காவேரியின் புழையிலிருந்து கடையப்பட்ட தயிராய் நீர் ஒழுகவும், அவள் ஆவலாக மகன் அளித்த அபிசேகத்தை அள்ளிப்பருகினாள். முடுக்கி விடப்பட்டது போல அவளது முட்டி தொடர்ந்து மகனின் பூலைக் குலுக்கிக்கொண்டேயிருக்க, முடிவேயில்லாதது போல வந்து விழுந்தவற்றை உண்டுமகிழ்ந்தாள். “அம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்மா!” சுரேஷ் இன்பத்தில் காய்ச்சல் வந்தவனாய் கட்டிலின் மீது துள்ளியபடி முனகினான்.மிச்சமிருந்த துளிகளைத் துடைத்தபடியே காவேரி தளர்ந்து போய்ப்படுத்திருந்த மகனைப் பார்த்தாள். இதற்கு மேல் அவளைத் தடுத்து நிறுத்த எதனாலும், யாராலும் முடியாது என்பதை உணர்ந்தாள். ஒரு தாய் மீறக்கூடாத எல்லைகளை அவள் ஏற்கனவே தாண்டியிருந்தாள். அப்போது, அவளது தேவையெல்லாம், ஈரத்தில் சொதசொதவென்று நனைந்துபோயிருந்த தன் புழையில் மகனின் பூல் புகுந்து விளையாடி மகிழ்ச்சி தரவேண்டும் என்பது மட்டுமே! “பிடிச்சிருந்ததா சுரேஷ்?” அவள் கிசுகிசுப்பாகக் கேட்டாள். “உன்னை நீயே சந்தோஷப்படுத்திக்கிறதை விடவும் இது நல்லாயிருக்கா இல்லையா? அம்மா பண்ணினது பிடிச்சிருந்ததா?” “ஐயோ, பிரமாதமாப் பண்ணினேம்மா!” “அப்படீன்னா, அம்மாவை சந்தோஷப்படுத்துவியா? இது நம்ம ரெண்டு பேருக்குள்ளே மட்டும் இருக்கணும். சரியா?” காவேரி தான் அணிந்து கொண்டிருந்த நைட்டியைத் தூக்கியபடி, மயிர் படர்ந்திருந்த தனது கூதிமேட்டையும், மொழுமொழுவென்றிருந்த பளிங்குத்தொடைகளையும் மகனுக்குக் காட்டினாள். “நம்ம ரெண்டு பேருக்குள்ளே மட்டும் இருக்க வேண்டிய பெரிய ரகசியம்,” என்றாள் காவேரி. “எனக்குத் தெரியும், நீ இதுவரைக்கும் எந்தப் பொண்ணையும் போட்டுத்தள்ளினது இல்லை. பாரு, அம்மாவோட குழி எவ்வளவு ஈரமாயிருக்குன்னு..! உன்னோட சாமானத்தை இதுலே போட வர்றியா? ஒரு பொண்ணை எப்படிப் பண்ணணுமுன்னு அம்மா சொல்லித்தரட்டுமா?” சுரேஷ் பதிலளிப்பதற்கு முன்னமே, அவனது சுண்ணி மந்திரம் போட்டது போல ஜிவ்வென்று விரைத்து மீண்டும் எழும்பி நின்று கொண்டது. மலைப்போடு மகனின் சுண்ணியையே வெறித்துப்பார்த்தவாறே, காவேரி தனது நைட்டியைத் தலைக்கு மேலே தூக்கிக் கழற்றினாள். முதல் முறையாக அம்மாவை முழுநிர்வாணமாகப் பார்த்த கிளர்ச்சியில் சுரேஷ் பெருமூச்செரிந்தான். அவளது இரண்டு முலைகளும் இரண்டு தர்ப்பூசணிகளைப் போலப் பருத்துக் கொழுத்துக் காணப்பட்டன. அவள் கட்டிலில் அவனை நெருங்கியபடி ஊர்ந்தபோது, அவளது முலைகள் குலுங்கியதில் நிலநடுக்கம் ஏற்பட்டு விடும் போலிருந்தது. என்னை வாயில் வைத்து சப்பி விடு என்று கெஞ்சுவது போல, அவளது விடைத்த பெரிய பெரிய காம்புகள் சுரேஷின் கண்களில் காமத்தீயைப் பற்ற வைத்தன. “எனக்காக முதல்லே செய்ய வேண்டியது ஒண்ணு இருக்கு,” சுரேஷை ஒட்டியவாறே காவேரி கூறினாள். “அம்மாவோட மாரை வாயிலே வைச்சுச் சப்பு! அம்மாவுக்கு அது ரொம்பப் புடிக்கும்.”

சுரேஷ் ஆர்வத்தோடு ஒரு ரூபாய் நாணயத்தின் அளவிலிருந்த அம்மாவின் கருவளையத்தையும் ஒன்றரையங்குலத்துக்கு விடைத்துநின்ற அவளது காம்புகளையும் கண்களால் விழுங்கினான். அவளது முலைகளின் மீது பாய்ந்து அவன் காம்புகளை வாய்க்குள்ளே இழுத்துச் சுவைக்கத் தொடங்கியதும் காவேரியின் புழை பெருக்கெடுத்து ஒழுகத்தொடங்கியது. ஒட்டுமொத்த வேட்கையையும் அம்மாவின் முலைகளின் மீது காட்டியவாறு, சுரேஷ் அவளது காம்பின் நுனிகளை நாக்கால் வருடிக்கொண்டே, இரண்டு கைகளாலும் அவளது பருத்த முலைகளைப் பிடித்து அமுக்கிப் பிசைந்து விளையாடினான். அவனது ஆர்வத்தை அரைகுறையாக நிறுத்த விரும்பாத காவேரி, தனது முலைகளில் சற்றே வலியேற்படும் வரைக்கும் காத்திருந்து விட்டு, பிறகு அவனது தலையைத் தள்ளிவிட்டாள். “இது போதும், அடுத்து இன்னொண்ணு பண்ணணும்,” என்று மல்லாந்து படுத்துக்கொண்டவள், தனது இரண்டு கால்களையும் அகலமாக விரித்தப்டி, ம்யிர்படர்ந்திருந்த தனது காம முக்கோணத்தை அவன் கண்களுக்குக் காட்டினாள். “நானென்னவோ ஈரமாத் தானிருக்கேன். ஆனா, நிறைய பொண்ணுங்களுக்கு முதல்லே வறண்டு போயிருக்கும். அதுனாலே அதை நக்கி விட்டு ஈரமாக்கிப் பதப்படுத்தக் கத்துக்கணும்.” வாளிப்பான அம்மாவின் தேகத்தின் மீது வழுக்கியிறங்கிய சுரேஷ், தனது அனுபவமின்மையை வெளிக்காட்டாமல், அவளது வயிற்றில் முத்தமிட்டபடியே கீழே இறங்கினான். அவனது வெதவெதப்பான உதடுகள் தனது கூதிமேட்டின் மீது அழுந்தவும் காவேரி முனகினாள். பிறகு, அவனது நாக்கு வெளியேறி, அகழ்வாராய்ச்சி செய்வது போல அவளது புழையுதடுகளுக்குள்ளே ஊடுருவ முயன்றது. “முதல்லே நக்கணுண்டா! நல்லா நக்கி விடு.” அம்மாவின் கட்டளையைச் சிரமேற்கொண்டு சுரேஷ் தனது நாக்கால் அவளது புழையை மேலும் கீழும் நக்கிக்கொடுத்தான். மெதுவாக வெளியேறத்துவங்கியிருந்த அவளது பெண்மையின் கனிரசத்தின் நெடியை முகர்ந்தவாறே அவன் உதடுகளால் உறிஞ்சினான். “அப்படித்தான்! அடுத்தது, ரொம்ப முக்கியமான விஷயம்.” ஒரு கையை விரிந்து கிடந்த தனது தொடைகளுக்கு இடையே செலுத்திய காவேரி, தனது புழையுதடுகளை விரல்களால் பிரித்து, உப்பிக்கொண்டிருந்த தனது மொட்டை வெளியேற்றிக் காட்டினாள். “இதோ முட்டிக்கிட்டு நிக்குதே, இது தாண்டா பொம்பிளைங்களுக்கு ரொம்பத் தொந்தரவு தர சங்கதி! என்னோட மொட்டு இது! அதையும் நக்கு! ஜாக்கிரதை!! பல் படாம பண்ணணும் சரியா? நாக்காலே மெதுவா மெல்ல நக்கணும்.” காவேரி எண்ணியிருந்த அளவுக்கு சுரேஷ் ஒன்றும் பத்தாம்பசலியல்ல. கூதி,புழை,மொட்டு என்றால் என்னவென்று, அவற்றைப் பார்த்திராதபோதிலும் அவன் அறிந்தேயிருந்தான். ஆனாலும், அம்மாவின் புழைரசத்திலிருந்த சுவையில் தன்னை மறந்திருந்தவன், அவள் என்ன சொன்னாலும் செய்வதற்குத் தயாராக இருந்தான். அவளது புழையுதடுகளின் மடிப்புக்களில் நாக்கை நீளவாக்கில் ஓடவிட்டவன், புடைத்து எழும்பி நின்ற அவளது மொட்டை நாக்கின் நுனியால் வருடினான். துப்பாக்கிக்குண்டு துளைத்ததுபோலத் துள்ளிக்குதித்த காவேரி, இழுத்துப் பெருமூச்சு விட்டபடி, தனது புழையில் பசியாறிக்கொண்டிருந்த மகனின் தலையைப் பற்றி இறுக்கினாள். “ஹும்ம்ம்! அப்படித்தான்.” ஒரு கையால் மகனின் தலையைப் பிடித்துக்கொண்டு, மற்றொரு கையால் தனது புழையுதடுகளைப் பிரித்துக்கொண்டிருந்தாள். “உறிஞ்சிச் சாப்பிடு! நக்கு! இன்னும்…” அம்மாவுக்காக எதையும் செய்யத் துணிந்துவிட்டிருந்த சுரேஷ், தனது நாக்கால் அவளது மொட்டின் மீது வருடியவாறே, அதன் நுனியை இப்புறம் அப்புறமாக அசைத்து விளையாடினான். “உஸ்ஸ்ஸ்! மெ..துவா..மெதுவா…” படுக்கையின் மீது காவேரி பந்து போலத் துள்ளிக்கொண்டிருந்தாள். அவளது கூதி மகனின் முகத்தின் மீது மளாரென்று மோதியது. “ஸ்லோவாப்பண்ணு..அழுத்திப்பண்ணு…” தாய் சொல்லைத் தட்ட முடியுமா? சுரேஷ் அப்படியே செய்ய காமவேட்கையில் தனது அம்மணமான உடல் அனலில் வெந்து கொண்டிருப்பது போல உணர்ந்தாள் காவேரி. அவளது விம்மிக்கொண்டிருந்த முலைகள் இறுகி,காம்புகள் கடுக்கத் தொடங்கிவிட்டிருந்தன. அவளது குண்டித்துளையிலும் குறுகுறுப்பு ஏற்படுவது போலிருந்தது. இச்சையில் அவளது உடல் இரண்டு துண்டங்களாகப் பிளந்து விடும் போலிருந்தது. “இப்போ…விரல் போடு! உள்ளே ரெண்டு விரல்போட்டுக் குத்து! மெள்ள மெள்ளக் குத்து…உள்ளே வெளியே விளையாட்டு விளையாடு…” தான் அளித்துக்கொண்டிருந்த இன்பத்தில் அம்மா தகித்துக்கொண்டிருந்தது சுரேஷுக்குப் பெருமையாகவும் கிளர்ச்சியாகவும் இருந்தது. வயிற்றுக்கும் படுக்கைக்கும் இடையிலே அகப்பட்டிருந்த அவனது பூல் துடித்துக்கொண்டிருந்தது. அம்மாவின் மொழுமொழு தொடைகளை வருடியபடி முன்னேறியவனின் கை, இரண்டு விரல்களை மட்டும் வழுக்கிக்கொண்டிருந்த அவளது புழைக்குள்ளே சுருக்கென்று நுழைத்தது. பிறகு அவன் விரல்களை புழையில் விட்டு உள்ளே வெளியே என்று குத்தி எடுத்து விளையாடினான். ஆனால், அவனது நாக்கு தொடர்ந்து அம்மாவின் மொட்டை வருடிக்கொண்டேயிருந்தது. “வூவ்வ்வ்! இதுக்கு….மேலே….முடியாதுறா…..” காவேரி சுரேஷின் தலையைப் பிடித்துக்கொண்டு தனது இடுப்பைத்தூக்கித் தூக்கி, தனது புழையால் அவனது முகத்தின் மீது வெறிகொண்டவள் போல மோதினாள். “உம், பண்ணுடா….பண்ணு…பண்ணு…பண்ணுடா…” காவேரியின் புழை துடிதுடித்தது; புதுவெள்ளம் புறப்பட்டது; மகனின் உதடுகளை நீராட்டியது. அவள் பெருக்கெடுத்துக்கொண்டிருக்கையில், சுரேஷ் உதடுகளால் அவளது மொட்டைக் கவ்விப்பிடித்து வைத்திருக்கவே, காவேரியின் இன்பபெருக்கின் தீவிரம் அதிகரித்தது. மீண்டும் மீண்டும் அவளது புழை துடித்துத் துடித்து, மீண்டும் மீண்டும் இன்பபெருக்கு எடுத்து எடுத்து, அவளுக்கு ஏற்பட்ட உச்சகட்ட இன்பத்திலே அவளது மூச்சே நின்று போய்விடும் போலிருந்தது. அவளது நீளமான நகங்கள் மகனின் கழுத்தின் பின்புறத்தில் செந்நிறக்கீறல்களை ஏற்படுத்தியிருந்தன. அவனது நாக்கும் விரல்களும் அவளை இன்பத்தின் ஒரு சிகரத்திலிருந்து மற்றோர் சிகரத்துக்கு எடுத்துச் செல்லச் செல்ல அவள் அவனை அழுந்த அழுந்தப் பிடித்துக்கொண்டு அலறத்தொடங்கினாள். “ஐயோ…நிறுத்துடா…நிறுத்து! இதுக்கு மேலே என்னாலே ஆவாதுடா…” சுரேஷ் உடனடியாக அவளது மொட்டையும் புழையையும் விடுவித்தான். கைகளை ஊன்றியபடி எழுந்தவன், எதிர்பார்ப்போடு விம்மி விம்மித் தாழ்ந்து கொண்டிருந்த அம்மாவின் வனப்புமிக்க உடலை வாஞ்சையோடு பார்த்தான். தலைதூக்கிப் பார்த்த காவேரி, மகனின் சுண்ணிக்கு ஏற்பட்டிருந்த பிரம்மாண்டமான எழுச்சியைக் கண்டு ஒரு கணம் விக்கித்துப்போய், பெருமூச்சு விடுத்தாள். கடவுளே! எவ்வளவு நீளம்! எத்தனை பருமன்! மலைப்பாம்பைப் போல! என்னால் இதற்கு மேல் தாளமுடியாது. அது எனக்கு வேண்டும்; அதாலே என் மகனிடம் நான் ஓள்வாங்கியே தீர வேண்டும். அதன்பிறகு, நரகமே கிடைத்தாலும் பரவாயில்லை. “சுரேஷ்! காத்திருந்தது போதுண்டா,” காவேரி நெளிந்தபடியே கால்களை மிக மிக அகலமாக விரித்துக்கொண்டாள். அவளது முட்டுக்கால்களை அவளது தோள்களோடு உரசுமளவுக்கு மடக்கிக்கொண்டாள். “என் தொடைக்கு மத்தியிலே வா. அம்மாவை எப்படிப் பண்ணறதுன்னு என் குழந்தைக்குச் சொல்லிக்கொடுக்கப்போறேன்.” சுண்ணி துடிதுடிக்க, சுரேஷ் அம்மாவின் மீது படர்ந்தான். காவேரி அவனை இழுத்து, ஒரு கையால் அவனது சுண்ணியைப் பிடித்துத் தனது புழையுதடுகளுக்கு நடுவே வைத்து அழுத்தினாள். “இது தாண்டா அம்மா! வாடா வா!” சுரேஷின் பருத்த பூலைத் தனது புழையில் வைத்து அழுத்திய காவேரி முனகினாள். பிறகு அவள் மெதுவாக இடுப்பைத் தூக்கி இறக்கி, தன் புழையில் அவன் பூலை இழுத்துக்கொள்ள முயன்றாள். “உள்ளே தள்ளு! என்னாலே காத்திருக்க முடியாது.” காவேரியின் இரண்டு தோள்களுக்கும் அருகே தனது கைகளை ஊன்றியபடி, அவளது கொழுத்த முலைகள் குலுங்குகிற அழகைப் பருகியபடியே, சுரேஷ் தனது சுண்ணியின் ஓரிரு அங்குலங்களை அவளது புழைக்குள் அழுத்தினான். “உம்ம்ம்ம்ம்ம்! பெருசுடா உன்னுது!” தனது கணவாய்க்குள்ளே அழுந்தியபடி இறங்கிய மகனின் சுண்ணியின் கனபரிமாணங்களை எண்ணி மலைத்த காவேரிக்கு அப்போதே இன்பப்பெருக்கு ஏற்பட்டு விடும்போலிருந்தது. “பண்ணுடா சுரேஷ்!” மகனின் சுண்ணியின் பாதியை புழை உள்வாங்கியிருக்க, காவேரி மகனின் இடுப்பைத் தனது இரண்டு கால்களாலும் வளைத்துக்கொண்டாள். பிறகு அவள் தனது குண்டியைத் தூக்கித் தூக்கிக் கொடுத்தபடியே, தனக்குள்ளே இறங்க எத்தனித்திருந்த மகனின் பூலை மென்மேலும் உள்ளே இறக்கிக்கொண்டாள். “குத்து! நல்லாக் குத்து! முழுசா உள்ளே போட்டுடணும் தெரிஞ்சுதா?” காவேரியின் மீது உடலின் எடைமுழுக்க இறக்கியபடி சரிந்திருந்த சுரேஷ், முனகியபடி தனது சுண்ணியை ஒவ்வொரு அங்குலமாக அவளது புழைக்குள்ளே குத்திக் குத்தி இறக்கத் தொடங்கினான். ஒவ்வொரு முறை காவேரி தனது குண்டியைத் தூக்கித் தூக்கிக் கொடுத்தபோதும், அவன் நின்று நிதானித்து அம்மாவின் வெதவெதப்பும் ஈரமும் கலந்திருந்த புழைக்குள்ளே நுழைந்து கொண்டிருந்த இன்பத்தை ரசித்து அனுபவித்தான். “நல்லாயிருக்காடா சுரேஷ்? நான் எப்படியிருக்கேன்? நல்லாயிருக்கேனா? குத்துடா…குத்து…” சுரேஷ் மெதுவாக தனது சுண்ணியை வெளியேற்றிவிட்டு, மீண்டும் அதை உள்ளே குத்தி இறக்கினான். அம்மாவின் புழைக்குள்ளே தனது சுண்ணி துடிதுடித்துக்கொண்டிருப்பதை உணர்ந்ததும் அவனது முகம் வேட்கையில் சிவந்தது. “குத்து…இன்னும்…குத்து…உம்ம்ம்ம்ம்!” காவேரியின் கால்கள் சுரேஷின் முதுகை உரசியபடியே ஒன்றின் குறுக்கே ஒன்றானது. சுரேஷ் மெல்ல மெல்ல தனது வேகத்தை அதிகரித்தபடியே அம்மாவையே உற்று நோக்கியபடி ஓக்கத் தொடங்கினான். ஆரம்பத்தில் எக்குத்தப்பாக இறங்கிக்கொண்டிருந்த அவனது குத்துக்கள் போகப்போக சீரான வேகத்தை எட்டவே, அவன் ரசித்து அனுபவித்தபடியே தனது குத்துக்களின் அழுத்தத்தை அதிகரித்தான். மெல்ல மெல்ல அவனது சுண்ணி அம்மாவின் புழைக்குள்ளே இறங்கி ஏறிக்கொண்டிருந்த வேகத்தைக் கவனித்து, தான் ஏதோ வருடக்கணக்காக அம்மாவை ஓத்துக்கொண்டிருப்பது போலல்லவா இப்போது ஓத்துக்கொண்டிருக்கிறோம் என்ற வியப்பு ஏற்பட்டது. “அம்மாவைப் போடுறது புடிச்சிருக்காடா சுரேஷ்?” “ஓ யெஸ்ஸ்ஸ்ஸ்!” “சொல்லேண்டா!” காவேரி முனகியபடியே சுரேஷின் குண்டியில் அறைந்தாள். “ரொம்பப் புடிச்சிருக்கும்மா,” சுரேஷ் நெக்குருகினான். “அம்மாவைப் போடுறது ரொம்பப் புடிச்சிருக்கு.” “அப்படீன்னா…அதுக்குள்ளே ஊத்தி ரொப்பணும் தெரிஞ்சுதா? அதுக்குத் தான் அம்மா இருக்கேன்.” சுரேஷின் வேகம் அதிகரித்தது. அவனது குத்துக்கள் ஒவ்வொன்றும் சம்மட்டியடி போல காவேரியின் புழைக்குள்ளே இறங்கியது. நாளை என்பதே இல்லையென்பது போல, அவன் சகட்டுமேனிக்கு அம்மாவின் புழைக்குள்ளே ஆழ ஆழமாக, அழுத்தமாக, தனது சுண்ணியை இறக்கி ஏற்றி ஓத்துக்கொண்டே போனான். தனது உடலின் மொத்த எடையும் அவள் மீது அழுந்தியபடி அவள் மீது அவன் படர்ந்தபோது அவளது கொழுகொழு முலைகள் அவனது மார்புக்குக் கீழே நசுங்கின. அவளது விடைத்த காம்புகள் தனது உடலோடு உராய்ந்ததால் ஏற்பட்ட கிளர்ச்சியில் அவனது வேகம் முன்னைக்கிப்போது பன்மடங்கு அதிகரித்து விட்டிருந்தது. “இவ்வளவு உள்ளே உங்கப்பா கூடப் போனதில்லேடா..” இந்த வார்த்தைகள் சுரேஷுக்கு மிருகவெறியையே ஏற்படுத்திவிட, அவன் அதிரடியாய் அம்மாவை ஓக்கத் தொடங்கினான். தலையை இறக்கி அவளது காம்புகளை மாற்றி மாற்றிக் கவ்விச்சுவைத்தான். அவளது முலைகளை மிதமாகக் கடித்தான். ஆனால், அவனது சுண்ணியின் வேகம் நொடிக்கு நொடி அதிகரித்துக்கொண்டிருந்ததே தவிர, குறையவேயில்லை. “சு..சுரேஷ்! எனக்கு…வருதுடா…அம்மாக்கு வருதுடா…” காவேரியின் விரல்கள் சுரேஷின் முதுகின் மீது மேலும் கீழும் வருடி வருடி அழுந்தின. அவளது கால்கள் மென்மேலும் உயர்ந்து உயர்ந்து ஒரு கட்டத்தில் மகனின் தோள்களைத் தொட்டுக்கொண்டிருந்தன. “குத்துடா…குத்து..அம்மாவைக் குத்துடா…” அவளது குரல் கேட்பதற்கு அவள் அழுது கொண்டிருப்பது போலிருந்தது. திடீரென்று அவளது புழை இறுகியது. மகனின் சுண்ணியைக் கறப்பது போல இறுக்கியது. அவளுக்குள்ளே ஒரு பூகம்பம் வெடித்துச் சிதறத் தயாராகிக்கொண்டிருப்பதை அவளால் உணர முடிந்தது. அவளது உச்சந்தலை முதல் உள்ளங்கால்வரைக்கும் தீப்பற்றி எரிவது போலிருந்தது. அவளது காம்புகள் பேனாவின் மூடியைப் போல விடைத்துக்கொண்டு மகனின் மார்பைக் குத்தின. “குத்துடா குத்து! குத்து!!” அவள் அலறினாள். மகனை இறுக்கப்பற்றியபடி தனது இடுப்பைத் தூக்கித் தூக்கி அவன் மீது வெறி வந்தவளைப் போல மோதினாள். “வந்திரிச்சிடா! எனக்கு வந்தி….” அவளது புழை வெடித்துச் சிதறியது போல, மாபெரும் இன்பப்பெருக்கு ஏற்பட்டது. மீண்டும் மீண்டும் மீண்டும் மீண்டும்! கண்கள் இருளும் வரைக்கும் அவளது புழையிலிருந்து மடைதிறந்தது போல இன்பப்பெருக்கு வெளிவந்து கொண்டேயிருந்தது. “அம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்மா!” திடீரென்று சுரேஷ் அவள் மீது அயர்ந்தவனாய் சரிந்தான். அவனது சுண்ணி அவளது புழையின் ஆழத்துக்குள்ளேயே அமிழ்ந்து போனது. காவேரியின் உடல் சிலிர்த்தது. அவளது புழைக்குள்ளே வெதவெதப்பான சூட்டில் சற்றுத்திடமான திரவம் பீச்சியடித்து நிரப்பிக்கொண்டிருப்பதை உணர்ந்து அவளுக்கு மயிர்க்கூச்செரிந்தது. அவளது உடல் வியர்த்துக் குளிர்ந்து, ஒரு கணம் உறைந்தது போலிருந்தது. கண்களை அகலமாக்கியபடி அவள் தன் மீது சாய்ந்துவிட்ட மகனின் தலையை ஒரு கணம் நோக்கிவிட்டு, அரைமயக்கத்தில் ஆழ்ந்தாள். “சுர்ர்ரேஷ்ஷ்ஷ்!” வாய் தன்னிச்சையாக முணுமுணுக்க அவள் உறங்கியே போனாள். சிறிது நேரம் கழித்துக் கண்விழித்தவள், சில்லென்ற தன் உடலின் மீது உறங்கிக்கொண்டிருந்த சுரேஷை மெதுவாகக் கட்டிலில் புரண்டு படுக்க வைத்து விட்டு எழுந்தாள். அவளது தொடைகளில் பிசுபிசுப்பு ஏற்பட்டிருந்தது. குனிந்து தனது நிர்வாணத்தையும், கட்டிலில் மகன் இருந்த கோலத்தையும், சற்று முன்பு வரை அவளும் அவனும் செய்து முடித்திருந்த தகாத செயலையும் ஒரு கணம் எண்ணிப்பார்த்தவளுக்கு அழுகை பொத்துக்கொண்டு வந்தது. “கடவுளே, இது ஏன் நடந்தது? நான் என்ன காரியம் பண்ணிட்டேன்?” என்று தரையில் விழுந்து குலுங்கிக் குலுங்கி அழ ஆரம்பித்தாள்.